به نام خدا
خرمشهر را خدا آزاد کرد . حضرت امام خمینی (رحمه الله علیه )
سالروز آزاد سازی خرمشهر ، روز مقاومت وپایداری گرامی باد
به باور من خرمشهر جعبه سیاه جنگ است و جعبه سفید دفاع مقدس
. آن هایی که دیری است به دنبال جعبه سیاه جنگ می گردند و هم کسانی که می خواهند جعبه سفید دفاع مقدس را رمز گشایی کنند باید خرمشهر را بازخوانی کنند.
نقشه گنج دفاع مقدس هم در همین جاست.
در خرمشهر بود که اولین زورآزمایی سخت و دشوار ما با عراقی ها شکل گرفت و پبجه در پبجه شدیم با دشمنی که یک جنگ جهانی کفر را نمایندگی میکرد .
آنها آمدند تا خرمشهر را (محمره) بنامند و پرچم حرامیان را به اهتزاز در آورند اما ما با خون خویش قریب به یک چله نشینی شرح معرفت کردیم تا خرمشهر به قیمت خونین شهر شدن هم که شده لباس (محمره) نپوشد .لباس خونین شهر را با خون صدها تن از پاکترین فرزندان ایران دوختیم و چه لباس پرشکوهی بود بر تن (شهر خرم) که دشمن نه به زور و نه به تزویر نتوانست از تنش به در آورد.
آنهایی که می خواهند بدانند چرا جنگ پس از فتح خرمشهر ادامه یافت هم می توانند پاسخ خود را در این شهر بیابند شهری که دشمن به تجاوز به اسارت ببرد و تا آخرین رمق هایش را نگرفتیم پس نداد. فکر میکنم پاسخ چرایی ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر در همین راز نهفته است رازی که از بس آشکار است به چشم نمی آید ! ماجرا این است که ما چگونه می توانستیم با متجوازی که جنگ را با نامردی هم معنا کرده بود و آمده بود بماند صلح کنیم؟ او اگر طالب صلح بود که جنگ را آغاز نمی کرد . خرمشهر را شهید نمی کرد و در کشور دیگر پرچم نحس خود را بر نمی افراشت.
اگر او طالب صلح بود خرمشهر را ویران نمی کرد .اگر طالب صلح بود خرمشهر را بدون جنگ ترک می کرد نه اینکه آخرین نفرهایش را به زور بیرون بریزیم. اگر طالب صلح بود....
او اهل صلح نبود چون مصلح نبود چون صلاح را باور نداشت او یک زبان را می فهمید و آن سلاح بود و صلح را با موجودی چنین خطرناک هیچ خردمندی نمی پذیرد . امید به آرامش داشتن در همسایگی باروت و آتش شوخی تلخی است. صلح خواهی صدام هم طنز تلخی بود که هیچ کس آن را باور نمی کند.
و در پایان اینکه:
فراموش کردن خاطرات جنگ گناهی است که آیندگان به خاطر آن ما را نخواهند بخشید
ان شاء الله خداوند ما را زنده بمیراند مانند شهدا !!! علی جهانبخش مدیر مدرسه تخصصی قرآن
